پارچه آکریلیک - روش تولید و کاربرد پارچه آکریلیک چیست

مش از یک پلیمر مصنوعی به نام اکریلونیتریل تهیه شده است. این نوع از پارچه از طریق واکنش نفت خام یا مواد بر پایه زغال سنگ با طیف گسترده ای از مونومرها تهیه می شوند، یعنی پارچه آکریلیک برپایه سوخت فسیلی هستند.

از آنجائیکه پارچه آکریلیک یکی از منسوجات با قابلیت تنفس پذیری پائین در جهان است، می تواند دارای کاربرد عایق گرمایی باشد. برای مثال، به طور گسترده در ابزارهای ورزشی استفاده می شود و گرمکن، هودی و شلوارهای ورزشی با جنس آکریلیک بسیار رایج است. اگرچه، نگرانی هایی وجود دارد که ممکن است آکریلیک سرطانزا باشد، بنابراین در استفاده از این پارچه احتیاط هایی وجود دارد.

درحالیکه پارچه آکریلیک ممکن است دارای حجم کمتری از دیگر مواد مصنوعی باشد، این پارچه باید دارای حداقل 85 درصد اکریلیک باشد تا آکریلیک شناخته شود. براساس ترکیباتی که در پارچه آکریلیک وجود دارد، پارچه نهایی دارای ویژگی های متفاوتی خواهند بود.

تاریخچه پارچه آکریلیک :

مثل سایر پارچه های مصنوعی، شرکت American DuPont اولین بار پارچه آکریلیک را گسترش داد. این شرکت قبلاً بخاطر تولید مش و محصولات پلی استری معروف شد و وقتی در سال 1940 پارچه آکریلیک ابداع شد، بازار آن را به عنوان یکی دیگر از محصولات موفق به شمار آورد.

 پارچه آکریلیک تا سال های پس از 1950 بشدت معروف شد. می توان گفت موفقیت DuPont در مش مصنوعی در این موفقیت و پذیرش نقش داشته باشد؛ این شرکت قبلاً ابریشم را با نایلون و پنبه را با پلی استر جایگزین کرد، به همین دلیل پذیرش آکریلیک به جای پشم برای مصرف کنندگان ساده تر بود.

طی یک دهه، مزایای اکریلیک بیشتر ظاهر شد و این پارچه سهم بیشتری از پارچه را به خود اختصاص داد. امروزه، مصرف کنندگان و صنایع خوشبین هستند که پارچه مصنوعی در نهایت جای پارچه طبیعی را خواهد گرفت. به طور کلی، مصرف کنندگان در مورد اشتعال زایی آن نگران هستند، بویژه با در نظر گرفتن این حقیقت که، پشم از هر ماده دیگری خاصیت ضد اشتعال بیشتری دارد.

تا سال 1970، جنبش های محیط زیستی نظر افراد را در برابر پارچه مصنوعی تغییر داد و همزمان اطلاعاتی در مورد سمی بودن و سرطانزایی آکریلیک منتشر شد. درحالیکه محبوبیت پارچه مصنوعی در دهه های اخیر در آمریکا کاهش یافت، بازارهای نوظهور در آسیا و آفریقا منجر به ادامه تولید پارچه آکریلیک شده است.

از طرف دیگر،DuPont، دیگر بزرگترین تولید کننده آکریلیک نیست. دیگر شرکت ها در چین، هند، اندونزی و دیگر کشورهای آسیایی جایگزین این تولیدکننده شده اند. به طریق مشابه، تقاضای مصرف کنندگان آمریکائی در برابر تقاضای بازارهای نوظهور کم است.

شستشو پارچه آکریلیک

در نظر داشته باشید که آب بسیار سرد یا گرم می تواند به لباس های تهیه شده از پارچه آکریلیک آسیب بزند. درنتیجه، باید همیشه آن را با آب ولرم بشوئید. وقتی آکریلیک با آب سرد شسته شود، سفت و نامنعطف می شود وقتی با آب خیلی گرم شسته شود، ذوب می شود و به ماشین لباسشویی آسیب می زند.

اگرچه، پارچه آکریلیک بشدت در معرض گلوله شدن قرار دارند. اگر این پارچه با پارچه هایی که رنگ های متفاوتی با آن دارند شسته شود، لباسی دریافت می کنید که دارای پرزهایی هممش آکریلیک شما شده است.

تهیه پارچه آکریلیک:

پارچه آکریلیک عموماً در بستری تولید می شوند که پارچه مصنوعی دیگر نیز در آنجا تولید می شود. برای شروع فرآیند تولید آکریلیک، polyacrylonitrile پلیمر اکریلونیتریل باید در یک حلال آبی با استفاده از تکنیک واکنشی به نام free radical polymerization تولید شود.

این پلیمر با استفاده از یک حلال شیمیایی قوی حل می شود و ماده ژله ای حاصل آماده گذراندن از یک اسپینر می شود تا پارچه آکریلیک حاصل شود. این پارچه غالباً در یک حلال یکسان سفت می شوند، که به آن اسپینینگ خیس می گویند.

اگرچه، یک فرآیندی به نام اسپینینگ خشک نیز می تواند مورد استفاده قرار بگیرد، که کارایی بالاتری دارد و دوستدار محیط زیست است. اسپینینگ خشک شامل خشک کردن حلال از طریق عبورجریانی از گاز گرم می باشد.

پارچه حاصل، سپس شسته، کشیده و موجدار می شوند تا از آن رشته های بلند، نازک که قابل تاباندن و به صورت نخ در آمدن را داشته باشد تولید شود. مثل سایر پارچه مصنوعی، مرحله کشیدن برای بدست آوردن پارچه قابل استفاده نهائی ضروری است؛ فرآیند کشیدن پارچهی مثل آکریلیک باعث بلند شدن آن می شود که منجر به کاهش هزینه و درنتیجه کارایی بالاتر تولید خواهد شد.

پس از آنکه پارچه آکریلیک به نخ تبدیل شدند، دور بوبین هایی پیچیده می شوند و به سمت تولیدکنندگان منسوجات ارسال می شوند. این تولیدکنندگان نخ های آکریلیک را برای تهیه لباس یا در بسیاری از محصولات دیگر استفاده می کنند یا حتی ممکن است تغییرات کوچکی در آن بدهند و آنها را به عنوان مواد اولیه برای مصارف بافندگی سرگرمی بفروشند.

تولید این پارچه هم در مرحله تولید گیاه و هم تولید منسوجات نیاز به فرآیندهای مختلف رنگرزی و استفاده از مواد شیمیایی دارد. برای مثال، استفاده از مواد ضد اشتعال برای پارچه آکریلیک ضروری است؛ بدون انجام این مراحل، استفاده از آکریلیک بشدت خطرناک است.

استفاده از پارچه آکریلیک:

از آنجائیکه پارچه آکریلیک طوری طراحی شده است که شبیه پشم است، بنابراین کاربردهایی مشابه پشم را دارد. برای مثال، تولیدکنندگان لباس از پارچه آکریلیک در تهیه پلیور، دستکش بوکس، دستکش، شلوار، هودی و انواع و اقسام لباس های زمستانی استفاده می کنند. بعلاوه، آکریلیک یک متریال محبوب برای تولید فرش، رومبلی، قالیچه و دیگر محصولاتی که در گذشته از پشم برای تهیه آن استفاده می شد محسوب می شود.

درحالیکه آکریلیک بسیار به پشم شباهت دارد، می توان از طریق تغییر مکانیزم ریسندگی ویژگی های سایر پارچه ها مثل نخ را نیز داشته باشد. تولیدکنندگان می توانند آکریلیک هایی که شبیه خز هستند و در پوشاک قابل استفاده هستند را جایگزین انواع دیگر کنند.

پارچه آکریلیک یکی از جایگزین های پارچه کربن است، که در صنایع مختلف کاربرد فراوانی دارد. درغیراینصورت، پارچه آکریلیک در صنعت کاربرد چندانی ندارد؛ درحالیکه این پارچه دوام بالایی دارد، خاصیت اشتعال زایی این پارچه باعث شده که نتواند در صنایع مختلف به کار گرفته شود.

یکی از کاربردهای پارچه آکریلیک در بافندگی است. درحالیکه اغلب افراد که به این کار اشتغال دارند پشم را بدلیل کیفیت بالاتر ترجیح می دهند، بسیاری از بافندگان آماتور از آکریلیک به منظور آموزش استفاده می کنند. اگرچه در مورد استفاده از آن دیدگاههای منفی وجود دارد، ثابت ماندن رنگ و قیمت پائین باعث شده این پارچه در بازار بافندگی جایگاه ویژه ای داشته باشند.

کشورهای تولیدکننده پارچه آکریلیک:

 

چین بزرگترین تولیدکننده پارچه آکریلیک در جهان است. این کشور بیش از 30 درصد پارچه و پوشاک آکریلیک دنیا را تولید می کند و همچنین بزرگترین بازار برای پوشاک آکریلیک را دارد. بازار آکریلیک و تولید آن در چین به سرعت در حال رشد است، اما بازار آمریکای جنوبی سریعترین رشد را دارد.

با گسترش بازارهای آسیایی مثل هند و اندونزی، تولید آکریلیک در چین و سایر کشورها به رشد خود ادامه خواهد داد. درحالیکه چین بزرگترین تولیدکننده آکریلیک در جهان است، اما لغب بزرگترین تولیدکننده پارچه آکریلیک در جهان مربوط به یک شرکت هندی به نام Aksa Akrilik Kimya Sanayii AŞ است. رتبه بعدی بزرگترین شرکت تولیدکننده آکریلیک نیز هند است و شرکت چینی به نام Dralon در مقام سوم قرار دارد.

قیمت پارچه آکریلیک:

مثل سایر پارچه مصنوعی، جذابیت آکریلیک قیمت پایین آن می باشد. این قیمت پائین به محصولات نهائی منتقل می شود و مصرف کننده نهائی از قیمت پایین این منسوجات در مقایسه با پارچه طبیعی بهره مند می شود.

انواع مختلف پارچه اکریلیک:

چهار نوع پارچه آکریلیک وجود دارد:

1. آکریلیک: این نوع آکریلیک باید دارای حداقل 85 درصد اکریلونیتریل خالص باشد.
2. مدآکریلیک: این نوع از آکریلیک دارای بخشی از اکریلونیتریل است، اما طیفی از سایر پلیمرها همچنین در تولید آن مورد استفاده قرار گرفته است. برای مثال، مدآکریلیک دارای مقدار زیادی وینیلیدین کلراید است که قابلیت لختی به پارچه می دهد و شانس چروک شدن را کاهش می دهد، همچنین این پارچه نسبت به آکریلیک معمولی دوام بالاتری دارند.

این نوع پارچه در برابر گلوله شدن مقاوم است و در برابر فرسایش بهتر از پارچه آکریلیک هستند. بعلاوه، مدآکریلیک قابل اشتعال نیست درحالیکه آکریلیک معمولی بسیار اشتعال پذیر است. درنهایت، مدآکریلیک شکل خود را بهتر از پارچه آکریلیک نگه می دارد.

1. نیتریل: برخلاف پارچه آکریلیک، که اغلب از اکریلونیتریل تشکیل شده است، نیتریل اساساً از وینیلیدین دی نیتریل تشکیل شده است. درحالیکه نیتریل از سال 1960 در آمریکا تولید نمی شود، هنوز هم در بازار آسیا به تولید خود ادامه داده است. از آنجائیکه نیتریل را نمی توان براحتی رنگ کرد هیچ وقت به محبوبیت بالایی نرسید، بنابراین، به طور عمده تولید نمی شود.
2. لستریل: لستریل فرم الاستیک آکریلیک است که از ترکیب موادی به نام دیان با اکریلونیتریل تهیه می شود. این پارچه دارای کاربردهای مشابه آکریلیک است که در آن الاستیسیته بالاتری نیاز است.

اثرات زیست محیطی آکریلیک:

از آنجائیکه پارچه آکریلیک زیست تخریب پذیر نیست، اثرات محیطی آن منفی است. همچنین، مراحل تولید استفاده شده برای ساختن پارچه آکریلیک برای نیروی کار زیانبار است و اکوسیستم را تحت تأثیر قرار می دهد.

فرآیند تولید آکریلیک ناپایدار است و در صورت رعایت نشدن موارد حفاظتی امکان انفجار زیاد است. طیف گسترده ای از مواد سمی در تولید پارچه آکریلیک به کار برده می شود و اگر این محصولات بدرستی کنترل نشوند و دور ریز آنها به صورت صحیح انجام نشود، وارد اکوسیستم می شوند و برای حیات وحش و انسان خطراتی را ایجاد می کنند. گاز متساعد شده در مراحل تولید آکریلیک نیز بسیار سمی بوده و نیاز به فیلتر شدن دارد.

برخلاف پلی استر و دیگر پارچه مصنوعی، بازیافت آکریلیک ممکن نیست، یعنی هیچ راهکار کارآمد برای دور انداختن لباس های تهیه شده از آکریلیک وجود ندارد. آکریلیک زیست تخریب پذیر نیست، بنابراین برای صدها سال در طبیعت باقی می ماند.

اجزای کوچک این پارچه با شستشو وارد آب می شوند و آب آشامیدنی و محیط زیست را سمی می کنند. این میکروفایورها در مناطق شهری با تراکم جمعیت بالا که با خطر کمبود آب آشامیدنی روبرو هستند منجر به آلودگی شدید آب می شود.

برای مثال یک دانشمند بریتانیایی اخیراً به این نتیجه رسید که شستن یک سری لباس با پارچه مصنوعی می تواند 700000 میکروفایور وارد آب کند و این ذرات سپس وارد ذخایر آب می شوند، که درنهایت منجر به بحران تجمع پلاستیک در اقیانوس ها خواهد شد.

بعلاوه، اکریلونیتریل این قابلیت را دارد تا اوزون تولید کند که به گیاهان آسیب می زند و بازدهی آنها را کاهش می دهد. مشخص نیست، تولید پارچه آکریلیک تا چه میزان چنین آلودگی هایی در پی داشته باشد.

مثل سایر پارچه مصنوعی آکریلیک از مشتقات نفتی است. درنتیجه، تولید آن منجر به استفاده بیشتر از سوخت های فسیلی می شود که می توانست برای تولید انرژی مورد استفاده قرار بگیرد.

ریسک سلامتی آکریلیک:

علاوه بر آسیب های محیطی، آکریلیک می تواند برای سلامت انسان مضر باشد. در اوایل 1979، سازمان EPA گزارش کرد که مونومرهای باقیمانده در این پارچه می تواند سرطانزا باشد. همچنین این ادعا توسط سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری در آمریکا تأیید شد و بیان شد با هر بار برخورد پوست با این مواد شانس ابتلا به سرطان افزایش می یابد.

آکریلیک به خودی خود اشتعال زا است، یعنی باید با مواد ضد اشتعال ترکیب شود وگرنه پوشیدن آن خطرناک است. این مواد سمی ترکیبات آلی فسفر هستند و از طریق پوست وارد بدن می شوند.این مواد منجر به تجمع باکتری می شوند که مشکلات پوستی ایجاد می کند.

خرید پارچه آکریلیک

برای خرید پارچه آکریلیک می توانید از فروشگاه شهرپارچه دیدن بفرمایید